بیشترین درخواست تهرانی‌ها از شهرداری در سه ماهه اول سال چه بود؟ + عکس
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۵۲۶۹۴
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در دوره جدید مدیریت شهری، توجه به خواسته‌های عمومی و افزایش سرانه‌های خدماتی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی در اولویت اقدامات مدیران قرار گرفته و مجموعه مدیریت شهری کوشیده است با ارتقای این نظام، به رضایت‌مندی شهروندان دست یابد.
بنا به گفته مدیران ارشد شهرداری تهران وجود شهروندان مسئول و متعهد، بزرگترین سرمایه اجتماعی شهر محسوب می‌شود که با انتقال به موقع و مناسب دیدگاه‌ها و دغدغه‌های خود به نوعی هدایتگر مسیر پیشرفت شهر خواهند بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر همین اساس سامانه «۱۳۷ پلاس» به عنوان تنها درگاه ارتباط مردمی شهرداری تهران وظیفه‌ای سنگین در خصوص انتقال موضوعات شهری از نگاه شهروندان به مدیریت شهری دارد که در این میان تکیه به آمار‌های تماس‌های شهروندان یکی از المان‌های مورد نظر در اداره شهر است.
قابل ذکر است که سامانه «۱۳۷ پلاس» پشتوانه‌ای به غیر از تماس‌های شهروندان و پیام مردمی ندارد و پاسخگو بودن از اهداف تشکیل آن است.
در حال حاضر روزانه بالغ بر ۹ هزار تماس از سوی شهروندان با شماره ۱۳۷ شهرداری گرفته می‌شود که این میزان در روزهای غیرعادی اعم از ایام بارانی، برفی و وقوع حوادث غیرمترقبه مانند سیل به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد و در مقاطعی رکورد ۲۵ هزار تماس در روز را هم به ثبت رسانده است.
در جدول زیر می‌توانید به تفکیک مناطق موارد پر تکرار و مورد اشاره شهروندان را مشاهده کنید؛
این آمار بالای تماس شهروندان با سامانه «۱۳۷ پلاس» گویای این نکته است که انتظاراتی که شهروندان از مدیریت شهری دارند آنان را به نقطه‌ای رسانده که درک می‌کنند برای حل و رفع هر موضوع و مسئله‌ای باید با ۱۳۷ تماس بگیرند.
بنا به گفته «رضا ناصری‌سرای» رییس مرکز سامانه مدیریت شهری و نظارت همگانی شهرداری تهران تا پایان سال گذشته تعداد شماره‌های یکتایی که با ۱۳۷ تماس گرفته‌اند بیش از ۴ میلیون شماره بوده است، یعنی در طول مدت ۱۸ ساله عمر سامانه ۱۳۷ بیش از ۴ میلیون شماره تماس که البته در این میان افرادی که به تعداد دفعات بالایی با ۱۳۷ تماس گرفته‌اند هم وجود دارد.
همچنین وی توضیح می‌دهد که بیش از ۵۰ درصد مردم پایتخت ۱۳۷ را می‌شناسند و تنها در سال گذشته حدود ۳۷۰ هزار شماره جدید و یکتا با ۱۳۷ تماس گرفته‌اند.
ناصری‌سرای در خصوص بیشترین موضوعاتی که شهروندان با سامانه ۱۳۷ پلاس تماس می‌گیرند اینگونه اشاره می‌کند که موضوعات خدمات شهری و درخواست دریافت خدمات در موضوعات مختلف شهری مهمترین علت تماس با ۱۳۷ است.
رییس مرکز سامانه مدیریت شهری و نظارت همگانی شهرداری تهران در تشریح خدمات مورد اشاره می‌افزاید که به طور کلی خدمات فوریت‌های شهری شامل هر مسئله‌ای می‌شود که موجب مختل شدن زندگی مردم در شهر شده و مخاطره‌آمیز است و موجب به وجود آمدن ترافیک و یا خسارات مالی می‌شود.
بیشترین درخواست و دغدغه شهروندان تهران در فصل بهار چه بود؟
بر اساس آمار‌هایی که خبرگزاری آنا کسب کرده، در سه ماهه ابتدای سال جاری بیشترین درخواست شهروندان تهرانی از شهرداری تهران در موضوعات خدمات شهری و فوریت‌های شهری بود.
نظافت معابر کوچه با ۱۹,۲۳۲ تماس، لایروبی جوی با ۱۸۱۰۲، جمع آوری زباله و ضایعات با ۱۲۲۶۷ تماس، آلودگی صوتی و محیطی ناشی از ساخت و ساز مسکونی با ۱۰۹۴۵ تماس، رفع خطر درخت خشک و در حال سقوط باغچه با ۹۴۷۲ تماس، سد معبر دستفروش و وانتی در خیابان‌ها با ۸۷۰۴ تماس، ترکیدگی لوله آبیاری باغچه با ۷۸۰۰ تماس، طعمه گذاری موش با ۷۶۳۷ تماس، ساخت و ساز غیرمجاز مسکونی با ۷۵۳۰ تماس و سد معبر اصناف در پیاده رو با ۶۹۹۱ جزو ۱۰ درخواست پرتکرار شهروندان در سه ماهه ابتدایی سال جاری بود.
البته این میزان تماس به تفکیک ۲۲ منطقه تهران متفاوت است و در برخی از مناطق مسئله‌ای مانند نظافت معابر و کوچه بیشترین درخواست را به خود اختصاص داده که شاید در یک منطقه دیگر جزو کمترین‌ها بود و مشکلی مانند ساخت و ساز غیر مجاز مشکل مهم ان منطقه باشد.
البته به گفته مدیران شهرداری بیش از ۷۰۰ مسئله و موضوع در رابطه با پیام‌های شهروندان وجود دارد که آنان در تماس با سامانه ۱۳۷ پلاس بیان می‌کنند، ولی ۱۰ موضوعی که در بالا بیان شد از مهمترین مشکلاتی بود که شهروندان در تماس با ۱۳۷ به آن اشاره کردند و خواستار رفع آن شده‌اند.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: سامانه 137 شهرداری تهران شهروندان تهرانی تماس تلفنی مدیریت شهری بیشترین درخواست شهرداری تهران مدیریت شهری ۱۳۷ تماس ۱۳۷ پلاس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۵۲۶۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخلیه ماهانه۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال های آب تهران | روایت کارگرهایی که در مسیر پاکسازی کانال‌های شهر جان می دهند
همشهری آنلاین-لیلا شریف: با قدهای خمیده خود را به کانال‌های زیرزمین می‌رسانند تا رد زباله‌ها و اشیاء بی‌ارزش به جای مانده اهالی شهر در آبراه‌ها را پاک کنند، هر بار که تاریکی کانال‌ها کارگرها می‌بلعد، هراس به شماره افتادن نفس‌ها در دل آنها جای می‌گیرد.
با دلهره‌های همیشگی در میان آب‌های آغشته به فاضلاب، بدن خود را به پیش می‌رانند تا بطری‌های آب معدنی، لاستیک‌های فرسوده، ظرف‌های یکبار مصرفی و...که مسیر آبراه‌ها را سد کرده‌اند را از زیر زمین تخلیه کنند.
فعالیت کارگرهایی که مسئولیت پاکسازی آبراه‌ها و کانال‌های شهر را برعهده دارند شاید چندان به چشم نیاید اما هر گونه کوتاهی در حیطه فعالیت آنها است که می تواند، تهران را در میان سیل و آبگرفتگی‌های شدید غرق کند.
کار کردن در فضای تاریک کانال‌ها و پاکسازی با مشکلات خاص خود همراه است و حتی نفس کشیدن در هوای آغشته به فاضلاب نفس را بند می‌آورد. پاکسازی برخی کانال‌ها با توجه به وسعت و ارتفاعشان با تکیه بر ماشین آلات انجام می‌شود اما در بسیار از مواقع این کارگرها هستند که باید در میان آب‌های آلوده تن را به آب بزنند.
کم نیستند مسیل‌هایی که پاکسازی آنها تنها با قدهای خمیده و استفاده از سطل‌های کوچک ممکن است. مجید دیری، معاون آبراه‌ها و قنوات شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران به خبرنگار همشهری در این رابطه توضیح می‌دهد: «در نقاطی که امکان استفاده از ماشین‌های مکانیکی نیست؛ یعنی بیشتر داخل کانال‌های درون شهر و فرعی که ورودی کوچکی دارند، از نیروهای انسانی استفاده می‌کنیم. در بسیاری از این کانال‌ها، زباله‌های شهروندان مانع جریان آب می‌شوند.»
تخلیه فاضلاب در آبراه‌ها
به‌گفته دیری «ورودی‌های کوچک به کانال‌هایی با ارتفاع یک‌متر و ۲۰سانتی‌متر و عرض۸۰ سانتی‌متر ختم می‌شوند. کارگرها مجبور هستند با قد خمیده در این کانال‌ها حرکت کنند و با سطل‌هایی کوچک رسوب‌ها، لجن‌ها و زباله‌ها را روی زمین بفرستند. در تمام این موارد سختی کار در مسیلی که با فاضلاب تداخل دارد، دوچندان می‌شود.»
او در مورد ورود فاضلاب‌ها به کانال‌های شهری گفت: «به جز زباله و پسماند ما شاهد ریخته شدن فاضلاب در کانال‌ها هستیم که دردسرهای عظیمی به دنبال دارد، کارگرها مجبور هستند که برای تخلیه زباله‌ها، وارد آب‌هایی شوند که با فاضلاب صنایع و خانگی ترکیب شده است. ما این موضوع را به دادستانی نیز اعلام کرده‌ایم اما هنوز شاهد هستیم که فاضلاب شهری در مسیر آب‌های سطحی تخلیه می‌شود. حتی شاهد هستیم که در برخی مناطق به دلیل نفوذ ناپذیر بودن خاک که امکان حفر چاه جذبی وجود ندارد به همین دلیل فاضلاب‌های خانگی را در نهرها و کانال‌های شهر سرازیر می‌کنند، مناطق ۱۹ و ۲۲ با این موضوع درگیر هستند اما هنوز چاره‌ای اندیشیده نشده است. در منطقه ۲۱ نیز کارخانه‌ها به راحتی پساب‌های صنعتی خود را در کانال‌ها می‌ریزند، که دردسرساز است. بیمارستان‌هایی هم که تصفیه کننده ندارند، این راه را انتخاب می کنند.»
دور ریزهای دردسرساز شهر
به تمام زباله‌ها، پسماندها، فاضلابی که در آبراه‌های شهر جمع می‌شود، دورریز گفته می‌شود و این دورریزها شامل مواد و اشیای فاقد ارزش هستند که از جانب شهروندان و صاحبان صنایع طرد شده و به آبراه‌ها ریخته می‌شوند.
دیری در رابطه با طبقه بندی انواع دورریزها توضیح داد: متأسفانه دورریزی در سطح شهر موجب می‌شود که در نهایت این اشیاء و مواد به کانال‌های آب منتقل شوند. دورریزهای صنایع، پساب صنعتی، دولتی، نخاله ساختمانی، گیاهان خشک، نخاله‌های ساختمانی، فاضلاب خانگی و بیمارستانی، مناسبتی و مجرمانه چند دسته بندی کلی این مسئله هستند متأسفانه تمام این دور ریزها در نهایت به کانال‌های شهری منتقل می‌شوند و مشکل عدیده‌ای را برای شهر ایجاد می‌کنند.
دورریزهای مجرمانه نیز مشکلی هستند که فرآیند پاکسازی آبراه‌ها را بسیار دشوار تر کرده‌اند، به گفته معاون آبراه‌ها و قنوات شهری شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران « زمانی که افراد، پساب‌های و لجن‌های آلوده را در کانال‌ها تخلیه می‌کنند از نظر قانونی دست به اقدامی مجرمانه زده‌اند، در برخی از ایام سال نیز با توجه به مناسبت‌های خاص مانند سال نو، شاهد افزایش دورریزهای خانگی هستیم. مجموع این دورریزی‌ها موجب می‌شود که ما با یکسری مواد غیرقابل استفاده که در داخل کانال‌ها هدایت شده است، مواجه شویم. این مواد غیرقابل استفاده نتیجه‌ای جز آسیب به شهر ندارند.»
از جنازه تا رودخانه لاستیک‌های فرسوده
هر چند باورش سخت است اما درست در زیر شهر، آنجا که قرار بود آب‌های روان به راحتی عبور کنند، رودخانه‌ای از لاستیک‌های فرسوده، تشک‌های رها شده و... ایجاد شده است و حتی گاهی جنازه نیز در میان آن پیدا می‌شود.
دیری در رابطه با عجیب‌ترین دورریزهایی که در تهران مشاهده کرده است، گفت: تشک ومبلمان شهری در کانال‌های آب خیلی دیده می‌شوند و ما حتی جنازه هم در کانال‌های آب تهران پیدا کرده‌ایم. در کنار این موارد ما شاهد هستیم که لاستیک‌های فرسوده خودرو هم به تعداد بسیار بالا از سوی شهروندان و صنایع در کانال‌ها انداخته می‌شوند.»
منطقه ۴ و ۱۴ بیشترین چالش را در مورد دورریزها دارند
اصناف، صنایع، شهروندان؛ سه بازیگری هستند که بیشترین نقش را در دورریزی‌های شهر دارند:«این سه دسته در طول زمان بیشترین دورریزها را وارد کانال و آبراه‌های شهر کرده‌اندT در همه صورت صنایع،اصناف و شهروندان نقش پررنگی در منابع اولیه تولید دورریزها دارند.»
دیری با اشاره به نقش آفرینی اصناف و شهروندان در آلوده شدن آبراه‌ها گفت: منطقه ۴ و ۱۴ یکی از پرچالش‌ترین مناطق در بحث دورریزی از سوی شهروندان هستند، پس از آن منطقه ۱۲ با دورریزهای اصناف درگیر است و در مرحله بعد منطقه ۱۵ دچار مشکل آفرینی توأمان شهروندان و اصناف در این حوزها است.
برخی مشاغل که با مواد شیمیایی سر و کار دارند، روغن و مواد شیمیایی را در کانال‌ها می‌ریزند، زمانی که کارگرها برای تخلیه زباله به داخل آب می‌روند، با چهره‌های پوشیده شده از مواد شیمیایی و روغن‌های سوخته به سطح زمین برمی‌گیرند:« مشاغلی مانند آبکاری، کارواش، خشکشویی، مراکز نقاشی اتومبیل، تعمیرگاه‌های خودرو و...در این رابطه دردسر ساز هستند، حتی برخی از کانال‌ها در منطقه ۱۵ با زوائد کشتار گوسفند و گاو پر می‌شوند. ما در آخرین نقطه پاکسازی نهرها و کانال‌های شهر قرار داریم و این بی مسئولیتی‌ها موجب شده است تا بیشترین فشار بر روی کارگرهای این حوزه باشد.»
تخلیه ماهانه ۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال‌های آب
به گفته دیری«هر ناحیه شهر تهران روزانه نزدیک به یک کامیون زباله از داخل کانال‌ها تخلیه می‌کند، که این میزان از نظر تناژ معادل ۵۰۰ تن زباله و لجن در ماه- معادل ۱۰۰ متر مکعب- در شهر تهران است.»
او افزود: این میزان در برهه‌های خاصی مانند فصل تابستان، سال نو، مناسبت‌ها افزایش پیدا می‌کند. هر زمان که در منطقه‌ای ساخت و سازش افزایش پیدا کند، حجم نخاله‌های ساختمانی ریخته شده در کانال‌ها نیز روند افزایشی به خود می‌گیرد.»
سرنوشت سیاه کارگرهای شهری
کار کردن در فضای تاریک و آلوده کانال‌ها و آبراه‌های شهری همیشه ختم به خیر نمی‌شود و گاهی زباله‌های تلنبار شده در کانال، آخرین تصویری است که یک کارگر در ذهنش ثبت می‌کند.
کشته شدن این دسته از کارگرها داستان تلخی است که هر چند جایی میان اخبار ندارد اما همچون داغی ناگفته در حافظه شهر ثبت می‌شود مانند ۲ کارگری که در سال ۹۶ در کانال منطقه ۱۳ جان باختند:«در سال ۹۶ که یکی از کارگرهای ما مشغول پاکسازی یک کانال در منطقه ۱۳ بود، به علت زباله‌هایی که آب بند یک کانال را مسدود کرده بودند، به داخل کانال رفتند اما زمانی که آب بند را باز کردند، حجم آب قرار گرفته در پشت آب بند به حدی زیاد بود که از ۶ کارگر رفته در کانال، ۲ کارگر کشته شدند و جنازه‌هایشان در حوالی منطقه ۱۵ و انتهای شهر تهران پیدا شد. در بحث فاضلاب نیز چند سال پیش، گازهای مربوط به فاضلاب جان چند نفر از کارگرهایی که در منطقه ۱۹ مشغول فعالیت در کانال‌ها بودند را گرفت. این اتفاق معمولا در کانال‌های سربسته‌ای رخ می‌دهد که امکان جریان هوا وجود ندارد.»
از زباله‌ها رها شده کلافه‌ایم
کارگرها زمانی که دست‌های خود را از دهانه کانال رها و تمام بدنشان را به آب پر از لجن، فاضلاب و زباله آغشته می‌کنند، تازه کارهایشان شروع می‌شود.مهرداد نزدیک به ۲ دهه است که به عنوان کارگر مشغول پاکسازی کانال‌هایی شهری فعالیت می‌کند، او با گلایه از افرادی که زباله و پسماندها را در داخل کانال‌ها رها می‌کنند از سختی‌های کارش می‌گوید:« مشکلات ما یکی و دوتا نیست، هر دفعه یک مسئله‌ای داریم. الان یکسری کانال‌ها هستند که پر از فاضلاب شدن، از ترس جونمون مجبوریم که با اکسیژن توی کانال بریم.»
مهرداد بعد از ۵ ماه نتوانسته است حقوق خود را از پیمانکار دریافت کند اما هر روز برای پاکسازی یک کانال و آبراه و به منظور نجات شهر کمر همت می‌بندد:«دردسرهای اصلی برای کانال‌های سربسته‌اس، ارتفاع این کانالا ۱ و نیم تا ۷ مترند، کارگر با طناب و دبه زباله‌ها رو میفرسته بالا. خطرای کار ما خیلی زیاده، مثلا داداشم چند وقت پیش توی یه کانال آب رفت و گاز فاضلاب گرفتش، جوری که بیچاره کارش به بیمارستان کشیده و هنوزم ریه‌هاش مشکل داره.»
کانال‌های شهر مملو از زباله‌ها و اشیاء فاقد ارزش شهر، ردی از بی‌مسئولیتی هر یک از شهروندان تهرانی را به دوش می‌کشند، هر بار که یک زباله کوچک، یک کالای فرسوده و ... راهی مسیل‌ها و آبراه‌ها می‌شوند، این کارگرهای شهرداری هستند که باید بار مسئولیت را به دوش بکشند تا مبادا در بزنگاه‌هایی، این دورریزها منجر به وقوع یک فاجعه شوند.
کد خبر 847004 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها زباله شهرداری تهران پایتخت
دانشجویان سال سوم دانشگاه‌ها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند